veda sezonu geldi çattı,yaşıtlarımız bilirler 90 larda maça gitmek erkek çocuğu için muazzam bir haz dı.biletix veya internetle bilet alma ortamını bırakın lisanslı forma bile satılmazdı, maç günü okuldan erken kaçar veya hafta sonu maç gününe kadar tüm derslerimizi köpek gibi çalışıpta gittiğimiz zamanlar.o kadar olmuş ya be,26 senem geçti,çocukluğum,gençliğim delikanlılğım geçti bu statta.hele şampiyonluk maçları ve derbiler de ki sabahlamalar kaçınılmaz çok büyük bi keyif di,eziyet diyenlerin canını alasım geliyordu.dayımın omuzunda içeri giripte stadın yemyeşil çimlerini görünce bir oh çekip kokusunu almaya çalışıyodum stadın.kelimeler anlamını yitirmeye başlıyo ayrılık lafı dolandıkça ve günler ilerledikçe.ne demiş büyük galatasaray lı kayahan ağabeyimiz,
neler yaşadım şu kısa hayatımda
sen benim tek hatıramsın
hiç bir zaman doymadım sana
doyamam 1000 yıl daha yaşasam
günlerden sen aylardan sen
yıllar yine sensin....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder